مدل‌سازی سیستم

مهندسی سیستم یک فرآیند مدل‌سازی است. چه در سطح دیدگاه جهانی و چه در سطح دیدگاه جزئیات مهندس سیستم مدل‌هایی را با خواص زیر می‌سازد:

-  فرآیندهای انجام شده در دیدگاه مورد نظر تعریف می شوند.

-  رفتار فرآیندها و فرضیاتی که آن رفتار بر اساس آنها بنا شده است را نمایش می دهند.

-  ورودی های مدل تعریف می شوند.

-  تمام ارتباطاتی را که به مهندس نرم افزار کمک می کند تا دیدگاه را بهتر بفهمد نمایش می دهد.

 

اصول مدلسازی سیستم:

مهندس سیستم برای تشکیل یک مدل باید اصول زیر را در نظر بگیرد:

1- فرضیات(Assumptions): تعداد حالات ممکن را کم می‎کند و در نتیجه موجب می‎شود که مدل به صورت قابل قبولی مسئله را منعکس کند.

2- ساده سازی(Simplification): باعث می شود که مدل در زمان قابل قبولی ساخته شود.

3- محدودیت‌ها(Limitation): با تعیین کردن حد و مرزی برای مدل به ساده شدن آن کمک می‎کند.

4- اجبارها(Constraints): راهنمایی‎هایی را در مورد نحوه ساخت مدل و روش‎های انتخاب شده در پیاده‎سازی در اختیار قرار می‎دهد.

5- ارجحیت‌ها(Preferences): معماری ارجح برای داده‏ها، عملیات و تکنولوژی را مشخص می‎کند.

•  

اگر محدوده کار مهندسی سیستم، تمرکز بر محیط‌های تجاری داشته باشد، مهندسی فرآیند تجاری یا مهندسی اطلاعات نامیده می‌شود. هنگامی که توسعه یک محصول مدنظر باشد، این فرآیند، مهندسی محصول نامیده می‌شود. هدف مهندسی اطلاعات و مهندسی محصول، ایجاد پیش زمینه‌های توسعه سیستم‌های کامپیوتری است.